‘exceptio probat regulam in casibus non exceptis’
– Cicero
In het verhaaltje Zusterliefde wachten perversslaafje en de journaliste tot slot op een jong slaafje en haar eerste sessie. Lees hier hoe het verder gaat.
Het was een bijzonder gezicht, de jonge meid die uit de luxe sportauto stapte.
Een dergelijke auto vraagt om een behoorlijk vermogen. Een vermogen dat je niet verwacht bij een begin twintiger.
perversslaafje liep naar haar toe in haar standaard ‘ontvangen eerste keer’ outfit.
Nagenoeg naakt dus, met alleen teepjes over haar tepels en een latex bandje rond haar middel.
Het contrast met de jonge meid kon niet groter. Tenminste qua uiterlijke status.
Een zwart mantelrokje met een witte bloes en blote zwarte hakjes. Opgestoken blonde haren en sieraden. Veel sieraden.
Welkom op Meesters Landgoed, zei perversslaafje vrolijk.
Dank je, zei de jonge meid minzaam. Ik vroeg me al af of ik hier goed zat.
Ze keek om zich heen en kon haar oordeel niet verbergen.
Nou, hier had ik meer van verwacht.
De journaliste, die nog even naar het toilet moest, kwam nu ook aangelopen.
Oh, daar heb je er nog eentje, zei de minzame meid.
Hallo, zei de journaliste, wat zie jij er… ehh.. bijzonder uit zeg!
Wat bedoel je, vroeg de meid pinnig.
Nou.. zo opgetut en alles. Kom je van een meeeeeting?
Als blikken konden doden dan leefde de journaliste niet meer.
perversslaafje greep snel in.
Kom maar, dan gaan we je omkleden. ze legde haar hand op de rug van het nieuwe slaafje en bewoog haar richting de Oase.
Even zette de meid zich schrap, maar liep toen mee.
De journaliste voelde aan dat ze teveel was en liep langs de andere kant van de Oase richting de Speelschuur.
Geeft niet hoor als je het spannend vind, zei perversslaafje rustig. Dat vond ik ook de eerste keer. En de tweede keer.
Ik denk eigenlijk nog steeds wel, haha.
Jij bent dus perversslaafje?
Yep, in vol ornaat.
ze ging voor de jonge vrouw staan en streek haar handen sexy langs haar lichaampje.
Ja, ik zie het. Beetje ordinair eigenlijk.
Oh, houdt je niet van bloot?
Jawel, maar toepasselijk.
Toepasselijk? Wat bedoel je?
Kant en stof. Niet van dat ordinaire. ze wees naar het latex bandje om perversslaafjes middel.
Je bedoelt latex? Dat is wegens hygiëne, zei perversslaafje.
Ik blijf anders wassen. Kant blijft niet mooi. Dit spul, en ze trok aan het latex, kost niks en ik gooi het gewoon weg.
Ik ben met je eens dat kant mooier is. Hoewel het de zweem van prostitutie draagt. Maar dit is functioneler.
Hier is het. Kleed je maar uit. Heb je een rokje of short mee?
De jonge meid aarzelde.
Wat zegt die ordinaire kleding en ancienne ferme over die Meester?
Maar de verhaaltjes zijn eloquent intelligent en perversslaafje klinkt welbewust.
perversslaafje hoorde als het ware de jonge vrouw denken.
Hee, zei ze geruststellend. Meester is uni hoor. Schijn bedriegt. Dat zou jij moeten weten, toch?
De jonge meid keek perversslaafje aan.
OK. On y va, zei ze kordaat.
Ze knoopte haar bloes los.
perversslaafje pakte een hanger.
De jonge vrouw was op het magere af. De gevulde BH liet meer tepel dan borst achter.
Ze stapte uit haar rokje en een kanten slipje.
Haar heupbeen stak duidelijk zichtbaar uit.
Naakt toch? vroeg ze.
Geen slipje inderdaad, maar wel een rokje of shorts als je die bij je hebt.
Nee, ik heb niets mee. Ze keek naar haar voeten.
Ook geen sandalen, besef ik nu.
Op je hakjes dan maar? En ik heb ook nog wel een shortje voor je.
Nee.. ze dacht even na. Laat maar. Ik wil eigenlijk wel geheel ontbloot.
perversslaafje voelde ineens diepe compassie.
Het magere lichaam van het meisje schreeuwde om een liefdevolle aanraking.
Om warmte. Om voedsel.
De journaliste vond Meester niet in de Speelschuur.
Snel liep ze naar Zijn Kantoor.
Ik heb het misschien verpest, Meester.
Hoezo, slaafje?
Ze was beledigend vond ik.
Toen gaf ik een sneer.
Ah, zegt Meester. Overdracht en Tegenoverdracht.
Oh? Dat is wel eens langsgekomen in mijn opleiding, maar dat is al even geleden.
Meester besloot het uit te leggen.
Wie wil je beschermen tegen die sneren?
Ehhh… U.. en perversslaafje?
Hebben wij dat nodig denk je?
Nou… eigenlijk.. nee.
Dus wie wil je beschermen, slaafje?
De journaliste wist het antwoord natuurlijk. Ze dacht nog even na over de precieze constructie.
Meester wachtte geduldig.
Ok… ja. Ik ben zo graag hier dat ik mijn keuze denk te moeten verdedigen. Wat natuurlijk wijst op een diepe onzekerheid van mezelf.
Precies. Zelfvertrouwen staat los van wat anderen van je denken.
Het zou me eigenlijk worst moeten zijn, Meester.
Onwillekeurig keek ze even naar Meesters kruis.
Dat is een ander soort worst, lachte Meester. Maar het zal er mee te maken hebben.
Ja…
Tot slot, slaafje, wat is de enige juiste interpretatie van onzekerheid?
Ehhh.. dat ik geen zelfvertrouwen heb?
Nee.
Angst?
Deels. Angst waarvoor?
Uit het raam zag ze perversslaafje en het nieuwe slaafje al bij de vijver.
Wat? Ze is geheel naakt.. jeetje wat is die mager… en wit.
Meester sloeg met de hand op tafel. Slaafje!
De journaliste schrok op.
Voor.. mezelf, angst voor mezelf, Meester?
Dus… ?
De journaliste zag de dames inmiddels al bij de Paal lopen.
Meesters geduld met het afgeleide slaafje raakte op.
Meester stond op. Hij pakte een schaar van het bureau en knipte de latex band rond de middel van de journaliste.
Hij trok de teepjes van haar tepels.
Hij pakte haar bij haar halsband en duwde haar voor Zich uit naar buiten.
De jonge meid en perversslaafje schrokken van de plots openzwaaiende deur.
Daar kwam de journaliste moeizaam naar buiten.
Oh, Meester heeft haar bij haar halsband vast.
Hij drukt haar op haar knietjes en gooit haar op haar zij op het gras.
Blijf! gebiedt Hij.
Het nieuwe slaafje geeft geen krimp.
Meester bekijkt haar lichaam.
Dat is werkbaar, besloot Hij.
Zonder verdere introductie of oogcontact pakt Hij haar bij de arm en drukt haar vooruit tegen de Paal.
Achter haar rug doet Hij handboeien om.
De jonge meid zucht.
Het is of de zucht praat: ‘Eindelijk aandacht.’
perversslaafje ziet haar inschatting bevestigt.
ze hurkt bij de journaliste, die poedelnaakt op de grond ligt.
ze legt een hand op haar heup.
Ik was afgeleid, snikt de journaliste zacht.
Kom maar, helpt perversslaafje haar omhoog.
Als ze staan zien ze dat de jonge meid de Paal omhelst.
Meester klikt op hoogte haar handboeien aan elkaar.
Laat haar douchen, zegt Hij tegen perversslaafje wijzend naar de journaliste.
perversslaafje kijkt naar de jonge meid aan de Paal.
Ik wacht, zegt Meester.
(Zodat perversslaafje haar waarneemrol kan vervullen.)
perversslaafje legt een arm om de journaliste en loopt richting de Oase waar ook de doucheruimtes zijn.
Dat.. dat hoeft niet hoor, zegt het slaafje aan de Paal.
Iedereen keert naar haar.
Meester gaat achter haar staan en slaat haar flink met de vlakke hand op haar bil.
Pets!
Oh.. ehh Meester.
Pets! slaat Meester nu haar andere bil.
Meester! Ik zeg toch Meester?
Pets! Pets! Pets!
Au!
De hele zin, zegt perversslaafje.
Dat… hoeft… niet… hoor… Meester! Het jonge slaafje sneert de woorden nadrukkelijk één voor één. Alsof ze Meester voor de gek houdt!
Die heeft lef, denkt perversslaafje. Maar een beetje weerstand vind Meester wel leuk.
Meester glimlacht, maar dat kan het slaafje aan de Paal niet zien.
Was dat je stopwoord, slaafje?
Nee… Meester. Weer sneert ze de woorden.
Meester loopt om de Paal en pakt haar hoofdje met één hand.
Kijk me aan, zegt Meester rustig maar gedecideerd.
Was…dat…je..stop…woord?
slaafjes hebben vaak moeilijke achtergronden, wat kan leiden tot dissociatie.
Meester doet alleen sessies met de volwassene die zichzelf wil helen en niet met het slachtoffer.
Weerstand is leuk, als spel. Of als natuurlijke reactie op toegediende pijn of vernedering.
Het is niet leuk als het slaafje even geen onderscheid kan maken tussen het slachtoffer dat ze ooit was en haar huidige volwassenheid.
Dan is Meester de misbruiker, de onveilige ouder, de verkrachter of wie of wat dan ook de trauma’s heeft veroorzaakt.
De aanwezigheid van waarneemslaafjes, de vastgelegde consent en de vastgelegde contactmomenten voorafgaande aan een sessie zijn ook voor Zijn veiligheid.
Meester checkt niet of het slaafje door wil gaan, maar of ze ‘er nog is’.
Ze kijkt furieus terug, in de ogen van haar ouders, haar eerste vriendje en vele anderen.
Meester wacht.
Ze kijkt angstiger nu. Wachtend op de klap, het oordeel, de grijpende hand.
Toe dan! Vernietig me!
De klap… komt niet?
Ik sta naakt tegen de paal mijn handen boven me om de paal een hand houd mijn hoofd in een houdgreep, gericht op… ik zie alleen nog maar donkerte.. de donkere… oh, het zijn ogen…
Ik hoor de stem die net klonk.
Nu pas.
De toon ervan.
Niet dwingend.
Niet… oordelend. Niet hebberig verlangend.. maar…
Bezorgd?!
Er was een vraag gesteld. Wat was de vraag ook alweer. Stoppen? Waarmee?
Meester ziet haar ogen verzachten. Hij laat haar hoofdje los.
Ze kijkt om zich heen.
Naar perversslaafje en de journaliste en weer naar Meester.
Meester… ja, dat was het.
Hij maakt haar handboeien los.
Sorry, zegt ze en zijgt neer in het gras.
Maakt niet uit, zegt Meester. Je mag ook liggen.
Ze ligt naakt in het koele gras. Beetje koud eigenlijk.
Ze gaat weer zitten. Armen om haar opgetrokken knieën.
Dat was… kort.
Inderdaad, zegt Meester.
Hij gebaart perversslaafje en de journaliste om door te lopen naar de Oase.
De journaliste is haar snikken vergeten. Ze staart met open mond naar Meester en het nieuwe slaafje.
Kom maar, zegt perversslaafje.
Samen lopen ze terug naar de Oase.
Ik.. ehh.. jammer eigenlijk, zegt de jonge meid.
Niks aan te doen, zegt Meester rustig.
Wat nu?
Ik mail je een volledige sublijst, jij vult die in en maakt een nieuwe afspraak binnen een week.
Zo niet, dan zien we elkaar niet weer. Zo ja, dan weet je nu wie Ik nìet ben.
Het jonge slaafje knikt. Ze denkt even na.
En nu… helemaal niets meer?
Met Mij niet, zegt Meester.
Met hun dan? Ze knikt richting de Oase.
Dat is prima, maar vertel Mij exact wat je wilt doen. Dat ga je doen.
Als je je daar niet aan houdt, of je krijgt weer weerstand, dan is het alsnog de laatste keer.
Akkoord?
D’accord.
De journaliste hing aan de kettingen in de Oase.
De jonge meid zweepte haar rug en billen met de leren flogger.
De zweep is best zwaar.
Met twee handen probeerde ze tennisslagen.
perversslaafje vond het grappig om te zien.
Meester had gezegd: jullie mogen nog even met elkaar spelen omdat het kort was.
Geen boosheid, anders is het de laatste keer!
Toen was Hij weer gegaan.
Stop maar, zei perversslaafje. Die zweep is veels te zwaar.
Inderdaad. Het magere nieuwe slaafje legde de zweep neer.
Nooit bi gedaan, toch? vroeg perversslaafje.
Nee, daarvoor ben ik hier nu.
Toe maar dan, zei perversslaafje en knikte naar de naakte journaliste aan de kettingen.
Ja, toe maar hoor, zei de journaliste en wiebelde met haar kontje. Kus mijn kontje, haha.
Tot perversslaafjes verbazing dook de jonge nieuwe meid meteen op haar knieën achter de journaliste.
Vol overgave kuste en likte ze de billetjes.
Aha, dacht perversslaafje, er is al wat veranderd in deze meid.
Meester doet bijna niets en toch gebeurt van alles.
Zo! riep de journaliste, ook verbaasd over het wilde tongetje achter haar.
Ze zette haar benen wat uit elkaar en boog iets voorover.
Ze voelde het tongetje steeds meer richting haar kontgaatje gaan.
Nu op de binnenkant van haar billen. Zou ze het durven? Haar kontgaatje?
Oooh, ja lekker!
Het tongetje deed haar best om binnen te dringen in het strakke gaatje.
Het draaide rondjes afgewisseld met flinke druk in het midden.
Dat is precies hoe het moet! riep de journaliste enthousiast.
Het tongetje ging naar onder, naar haar andere gaatje.
Maar dat viel niet mee in deze houding.
perversslaafje maakte de handboeien van de journaliste los.
Kom, we gaan lekker op bed.
Zonder schroom proefde het nieuwe slaafje behoorlijk veel van wat biseks tussen vrouwen te bieden heeft.
De volgende middag kreeg Meester een mail.
‘Beste Meester,
Zoals U al voorspelde kwam vanochtend de volledige weerstand terug.
Ik voelde me erin geluisd, misbruikt en tot op het bot vernederd. In dit geval door U en de andere twee.
Wat een drama!
Uw tips hielpen gelukkig om het kind te onderscheiden van de volwassene.
De volwassene vond het spannend, maar is het welbewust aangegaan. Mede misschien om, zoals U het noemde, (het kind?) te helen.
Ik moet er voor oppassen inderdaad dat ik mezelf en dus dat kind in mij? niet te veroordelen.
Het was een groot gevecht. En nu, ici, de hele lijst.
For Your pleasure I’m Yours’
Leuke songtitel, dacht Meester.
Was dit nu de eerste? De eerste die niet verliest van het ‘volgende ochtend syndroom’?
Nee, niet de eerste, kijk naar bangslaafje, maar het zijn maar weinig.
Hij stuurde de mail door naar perversslaafje om een nieuwe sessie te plannen.
Hij scande door de geprinte sublijst en arceerde opvallende zaken ter bespreking voor de volgende sessie.
Dit was deel 1 over de jongste bediende. Hoe zal haar eerste echte sessie verlopen? Lees het in De Jongste Bediende deel 2.