Meester krijgt vrouwen op bezoek.
Daar is niks nieuws zou je zeggen.
En dat klopt.
Acht vrouwen druppelen binnen in de lezingzaal.
Meester begint te vertellen over schaduwkanten en seksualiteit.
Over hoe vrouwen zichzelf hun kracht ontzeggen.
De kracht die ligt in hun monopolie op seks en verleiding.
Het moet van ver komen, vertelt Meester, de doctrine van het Patriarchisch Model is generatie op generatie verankerd in de mensheid.
In taboes.
In schaduwkanten.
Jezelf durven laten zien: dat is wat door schaduwkanten wordt tegengehouden.
Het is niet moeilijk te zien dat ‘jezelf durven laten zien’ je krachtig maakt.
‘Waarom moet het dan met bloot en seks? Dat kan toch ook op school, in werk? In sport, of met zingen?’
Die dingen zijn gekaderd in dat Model. Prestatiegericht.
Een ‘mannending’.
Het gaat om de kracht van de mensheid als geheel. En daar mist een basiselement.
De vrouwelijke kracht en kunde.
De scope van de vrouwelijke zorg bijvoorbeeld, is veel breder dan het beperkte kringetje van de mannelijke zorg.
Meester vertelt uiteraard veel meer.
De vrouwen beginnen het te begrijpen.
Dus laat jezelf maar zien, zegt Meester.
De vrouwen weten wat gevraagd wordt. Dat stond al in de aankondiging van de lezing.
De proeflezing is bedoeld voor vrouwen die willen deelnemen aan een cursus. Over persoonlijke ontwikkeling.
Ze mogen ook meteen een aarzelslaafjes sessie doen, want dat is de uiteindelijke eis voor deelname.
Maar als ze een beetje willen proeven, hun eerste angsten willen overwinnen, is er de Proeflezing.
‘Maar… is het niet voldoende dat U zegt dat het zo is? Dat de vrouwelijke kracht en kunde mist? Als element voor de mensheid? En dat wij dat gaan verkondigen?’
En uitleven? vraagt Meester.
‘Ja.’
Hoe dan? Wanneer dan? Door je niet te laten zien?
Begrijpen jullie dat er ooit mannen zijn geweest die doodsbang werden als vrouwen ook maar iets lieten zien?
Die bang werden van hun eigen ‘makke schapen’ gedrag naar vrouwen? Er zijn oorlogen gevoerd om één enkele vrouw.
Er is een strijd gestreden tussen mannen en vrouwen. Mannen hebben die duizenden jaren geleden gewonnen.
Of denk je dat er hier een horde plunderende en verkrachtende mannen binnenkomt zodra jullie je kleren uitdoen?
Waarom zouden ze dat nu niet al doen? Die kleren hebben ze zo van jullie lijf gerukt.
Dat is namelijk het monopolie van mannen: hun fysieke kracht!
Het feit dat je je kleren niet uit wil doen is juist omdat mannen dat niet willen. Ze willen niet ten onder gaan aan de verleiding.
Heb je ooit de Odyssee gelezen, de Sirenen?
Meester lijkt aardig te weten waar Hij het over heeft!
Daar gaat dan ook het eerste shirtje uit.
‘Daar heb je het gedonder al!’ zegt Meester.
Hij loopt met armen uitgestoken, amechtig naar de vrouw.
Zijn handen maken al tietenknijpende bewegingen!
De vrouw schrikt terug. Wat..?!
Snel doet ze haar shirt weer aan.
Verbijstering en verontwaardiging zijn Zijn deel.
Stoïcijns kijkt Hij terug naar de groep.
Nou, komt er nog wat van! verheft Meester Zijn stem. Hij kijkt op Zijn fictieve horloge.
Ik heb het hier wel gezien! staat een vrouw boos op. Ze loopt naar de uitgang.
De eerste vrouw die haar shirtje uitdeed, laten we haar Eva noemen, kijkt nog eens goed naar Meester.
Nu ziet ze de twinkeling in Zijn ogen. De ingehouden lol.
Tadaa! roept Eva plots uitgelaten. Ze trekt snel haar shirtje weer uit.
Wie durft? roept ze, als ze haar tieten pontificaal naar voren showt.
Tja, als niemand wil dan moet ik maar weer, zegt Meester quasi verveeld.
Hij maakt aanstalten om weer met uitgestoken armen naar Eva te lopen.
Ja, toe maar Meester. Lekker! roept ze nu.
Meester grijnst en loopt weer terug naar zijn spreekplek.
Nu even zonder gekkigheid, dames. Dit is waarom jullie hier zijn.
Niemand hoeft iets te doen wat ze niet wil. Maar let goed op waar dat ‘niet willen’ vandaan komt.
Comfortzones en dat soort flauwekul is… gewoon flauwekul. Het zijn ideeën in je hoofd.
Ingeplant door opvoeders, de maatschappij, een wereldwijde cultuur.
Oftewel het Patriarchisch Model.
Niemand zal hier vandaag, of ooit, buiten zijn comfortzone treden. Het is een aangeleerd iets.
Wat je wel gaat doen?
Je kracht vinden en leren wat die kracht inhoudt. Er is geen man ter wereld die niet ‘warm’ wordt van je borsten, je kont of je seksualiteit.
Die niet zonder morren zijn idee van macht laat varen als hij daar wat van mag ‘hebben’.
Leer precies dat wat je is afgeleerd… omdat mannen zich ooit bedreigd voelden in hun monopolie. Zij wilden de macht.
Alle macht. Er bleef niets voor jullie over.
Er is een grandioos systeem opgetuigd via religie en uiteindelijk politiek en wetgeving.
Ingebed in kunst en cultuur en de daaruitvloeiende indoctrinatie.
Conflicten, oorlogen, twisten en plagen worden ingezet, als er maar iets dreigt te veranderen.
Daarbij slim inspelend op de angst voor een grote ongeziene, illusionaire boeman.
Soms als abstract begrip, soms via de ontmenselijking van mensen zoals jij en ik.
Wordt dit ingezet door vrouwen? Nee.
Door wie dan? Door mannen die hun eigen kleine kring veilig willen houden, wat hetzelfde is als controleren.
Mannelijkheid is simpel en is niet geschikt om ‘leven’, dat namelijk complex is, te managen.
Kijk naar duizenden jaren geschiedenis en zie dat amper wat verandert.
Zelfs alle technische en kennis-ontwikkelingen hadden met gemak in de helft van de tijd gekund.
Het is tijd om jullie deel van de macht terug te pakken.
Begin klein, begin in een gecontroleerde setting. Begin hier. Begin bij elkaar.
Wees het steentje in de vijver. Laat de uitdijende kringen hun werk doen!
Waar anders moet je beginnen? Ontdek je eigen seksualiteit en verleiding en leer het te gebruiken! Het is van jou. En je hebt het je laten afpakken.
‘Maar.. Meester… U bent toch ook een man? Wordt U ook warm hiervan?’
Eva knikt naar haar borsten.
Ja, lacht Meester, zeker wel.
Maar een man die zijn eigen ‘simpele’ mannelijkheid als zodanig heeft herkend, en dus zelfbewust is, staat aan je zij. In balans met jou. In wederkerigheid.
Die man wil niets liever dan je vrouwelijke kracht, zoals seksualiteit helpen ontwikkelen, zodat jij in je kracht komt te staan.
Alle zelfbewuste mensen zullen anderen willen leren. Ze zoeken elkaar op om samen te werken. Om anderen diezelfde ervaring te gunnen.
Want bovenal kunnen we van elkaar leren. Ieder mens is uniek en niemand zal ooit een eindpunt bereiken.
De ervaring is eindeloos.
Ik weet hoe het voelde om niet zelfbewust te zijn. Om als een mak schaap onbewust de uitgezette patronen van het Model te volgen.
Ik heb gezien en gevoeld wat mensen elkaar vanuit die onbewustheid aandoen.
Ik zal nooit mijn fysieke kracht gebruiken om jou tot iets te dwingen.
Dat is niet omdat ik zo perfect ben, maar dat is omdat ik weet dat ik niet perfect ben. Omdat ik mijn schaduwkanten ken.
Ik hoef ze niet te verbergen. Ik hoef ze niet met ‘mooie praatjes’ en/of ‘domme’ kracht te overschaduwen. Ik leef ze uit, in consent en openheid.
Ik hoef en wil niet ‘inspelen’ op jouw aangeleerde angsten om iets van jou gedaan te krijgen, zoals seks.
Hoewel je geleerd hebt dat te verwachten.
We hebben geleerd dat schijn belangrijker is dan openheid, als het om seksualiteit en relatie gaat.
En het vreemde is dat ‘we’ juist bang zijn voor degenen die wel open zijn. Die wel zelfbewust zijn.
Het Model zorgt daar namelijk voor. Het is pure indoctrinatie: ‘de perfecte man’ en ‘de perfecte vrouw’.
Een ideaalbeeld dat, het woord zegt het al, niet bestaat en maar één doel dient. Om vrouwen niet in hun kracht te laten komen.
De Heiligheid van de Monogame Relatie, het keurige onderdanige meisje, de maagdelijke moeder…. !
En andersom: de verdorven vrouw, de slang, de ontaarde vrouw, de overspelige vrouw.
Pas op als je je vrouwelijkheid ontwikkelt! Hel en verdoemenis!
Zowel vrouwen als mannen durven amper een vin te verroeren als het om seks gaat.
De man is doodsbang dat de vrouw gilt als hij een vinger uitsteekt en de vrouw is doodsbang dat hij haar verkracht.
Laat staan dat we erover kunnen praten.
En het allerergste is dat we van elkaar weten wat er schort, maar dat we dat ontkennen.
Naar onszelf en daarom ook naar de ander.
‘Wat bedoelt U Meester? Weten we het wel dan?’
Ja, natuurlijk. Een voorbeeld.
De man verwijt de vrouw dat ze naar een ander keek. Dat zal ze ontkennen afhankelijk van de verwachte reactie van de man. Mannen worden meestal boos.
Het is al de toon waarop het gevraagd wordt, toch?
Ja, knikken de meeste vrouwen.
Dus de vrouw ontkent haar verlangens en dat ook nog eens naar degene waarmee ze samen is. Vooral dat laatste is simpelweg absurd.
En toch zien de meeste van ons niet hoe absurd dat is.
De man voelt het dondersgoed aan, anders had hij het niet gezien of er naar gevraagd.
Maar hij heeft geen middelen en geen tools om haar daarbij te helpen.
Hij heeft alleen maar geleerd dat het ‘not done’ is. Dat het niet kan of mag bestaan!
Dat ‘zijn’ vrouw dan heel slecht is en dat kan hij gewoonweg niet geloven. En zij ‘mag’ zich daarover niet uitten. Het is verboden.
Gevangen in de ‘Heiligheid van de Monogame Relatie tot de Dood Ons Scheidt’.
Meester pauzeert even.
Een gesprekje met wederzijdse ontkenningen en beloftes van eeuwige trouw is nog het minst erge dat dan kan gebeuren, vervolgt Hij.
Vele escalerende variaties zien we dagelijks om ons heen.
Je kunt net zo goed de geslachten wisselen. De man kijkt naar een andere vrouw. En de vrouw spreekt hem daarop aan. Enzovoort.
Het is stil.
‘Nou heeft die vrouw die weg ging dit allemaal gemist. Door Uw ‘spelletje’ in het begin!’
Ja, zegt Meester.
‘Is dat dan niet jammer? Had u dan dit niet eerst kunnen vertellen?’
Ja, dat had gekund, zegt Meester, maar enig zelfstandig beoordelingsvermogen is toch wel nodig. Zo goed acteerde ik nu ook weer niet.
En wat staat er in de aankondiging van deze lezing? Precies dit toch?
‘Ja.. min of meer wel…’
Maar we zijn nog niet klaar. Sterker nog, we zijn nog niet eens echt begonnen. Dus: hup, hup dames!
De vrouwen doen nu allemaal hun bovenkleding uit.
Voel maar, zegt Meester, gewoon bij je buurvouw.
Je kunt elkaar tegelijk voelen, dat hoeft niet om de beurt.
Ja, jullie moeten even met zijn drieën.
Als Meester hier en daar wat geluiden van opwinding opvangt zegt hij: ‘Je mag ook zoenen hoor.’
Twee vrouwen beginnen elkaar te zoenen. De anderen proberen voorzichtige kusjes.
Na een paar minuten wordt er gewisseld.
Meester geeft aanwijzingen. Nee, jij met haar en jij met haar. En nu gaan jullie met zijn drieën.
Eva gaat met een van de vrouwen die gelijk begon te zoenen en zelfs al haar hand in de broek bij de andere vrouw had gedaan.
Meester was wel benieuwd of die vrouw nu weer zo voortvarend zou zijn.
Dezelfde drill, zegt Meester na het wisselen. De vrouwen kijken Meester niet begrijpend aan.
Gewoon hetzelfde doen! roept Meester quasi ongeduldig. Voelen en zoenen.
En jullie mogen elkaars broek uit doen, zegt Meester tegen Eva en de voortvarende vrouw. De laatste kijkt om naar de vrouw waar ze net mee stond te zoenen.
Die staat nu onbevangen met een andere vrouw.
Eva wil bij haar de broek uitdoen, maar ze stapt wat chagrijnig opzij.
Nee, mokt ze.
Meester loopt naar het stel. Ik denk dat je beter kunt gaan, zegt Meester tegen de eerder voortvarende, maar nu mokkende vrouw.
Wat!? roept Eva verongelijkt. Ze hoeft toch niet perse haar broek uit te doen? Stuurt U haar gelijk weg?
Iedereen stopt nu met elkaar voelen.
Meester kijkt de vrouw aan die weg moet. Deze zegt niks, kijkt nog even om naar de andere vrouw en stampvoet weg.
Ze pakt haar jas en verlaat de ruimte. De deur kan gelukkig niet hard dichtgeslagen worden. Wegens de drukveer.
De vrouwen zijn nu verontwaardigd.
Vertrouwen gaat te paard, denkt Meester meewarig.
Wil jij er wat over zeggen? vraagt Meester de vrouw waar ze eerst mee was.
Ja.. ehh… ze liep wel hard van stapel.
De andere vrouwen hebben nu helemaal geen idee meer wat er aan de hand is.
Precies, zegt Meester, nee, het heeft niets te maken met ‘haar broek uit moeten doen.’
Ik heb vele vormen van jaloezie gezien, vervolgt Hij, en wat die vrouw liet zien was wel heel bijzonder!
Jullie kennen elkaar niet, toch? vraagt Meester de vrouw.
Nee…niet dat ik weet.
En ze gedroeg zich binnen een paar minuten als jouw ‘eigenaar’. Alsof ze jou bezat, alsof jij van haar was?
Ja, het voelde wel.. apart ja.
Ze wilde niet eens meer wat met jou doen. Meester kijkt naar Eva.
Oh… jeetje. Inderdaad! En U had dat gelijk door!
Precies wat perversslaafje altijd zegt in de verhaaltjes, lacht ze.
Oh, heb je die gelezen, fluistert Meester quasi samenzweerderig.
Ze kleurt.. Ja.
Hahaha, lacht Meester. Ik neem aan dat ik je vanmiddag zie dan, voor de aarzelfslaafjes sessie?
Zeker, zegt de vrouw.
Willen jullie nog verder? vraagt Meester. Na dit gebeuren?
De vrouwen kijken elkaar aan. Ik wil perversslaafje wel zien, en Mevrouw, vraagt de derde vrouw.
Oh, dus jij hebt de verhaaltjes ook…
Ja, Meester, misschien wij allemaal wel.
Op één na steken alle vrouwen hun hand op.
Jij niet? vraagt Meester.
Nee… ik… ben niet zo’n lezer. Meer een doener.. knipoogt ze verleidelijk naar Meester.
Zo! zegt Meester onder de indruk. Dat is wat ik bedoel. Verleiding is kracht.
Nou, laten we dan snel verdergaan. App ik ondertussen perversslaafje en Mevrouw.
Doe alles maar uit, dat is makkelijker.
De vrouwen voelen elkaar en proberen wat dingen. Als perversslaafje erbij komt gaan ze behoorlijk los.
Mevrouw kon helaas niet komen.
Tot slot hangt Meester de vrouwen een voor een aan de kettingen en slaat een beetje met een flogger.
Drie vrouwen wilden niet in eerste instantie. Maar na twee anderen gezien te hebben volgden ze ook. Op één na.
Twee vrouwen, waaronder Eva, melden zich direct aan voor een sessie vanmiddag en een derde voor volgende week.
De andere drie twijfelen.
Eentje vraagt zich hardop af waarom na dit alles de aarzelslaafjes sessie nog nodig is om aan de opleiding mee te doen.
Meester antwoord: Ik ga jou niet vragen waarom je iets niet of wel wilt doen. Dat zou grensoverschrijdend zijn.
Als je die sessie niet wilt doen is dat geen probleem.
‘Nou, ik vroeg het me gewoon af. Ik zeg niet dat ik het niet wil…’
perversslaafje hoorde het gesprekje en zei: Niets hoeft en alles mag.
Als je nu niet wilt of niet durft of whatever… je hoeft niet de schijn op te houden door te zeggen dat je het ‘niet… niet’ wilt.
Er is maar één Meester. Daar zijn er geen twee van. En geloof me, Hij verdient veel meer dan jouw ‘schijn’.
Mocht je overigens wel meer ‘Meesters’ weten te vinden, dan hoor ik het graag.
En Meester ook, zegt Meester.
Die middag doet Meester twee aarzelslaafjes sessies. De week daarop een derde en vierde.
Drie weken later gaat de cursus van start met vier vrouwen.
Negen maanden later lopen drie zelfverzekerde vrouwen Meesters Landgoed op voor de laatste cursusdag.
Twee hebben elk een man mee en de derde zelfs twee mannen.
De vierde vrouw, Eva, was al op het Landgoed. Ze bleek een natuurtalent te zijn op het gebied van seks en verleiding.
Inmiddels houdt ze een met Meester ontwikkelde cursus voor stellen.